Δυο μεγαλα παιδια επαιζαν ενα παιχνιδι εντελως
ακινδυνο στην αρχη χωρις αισθημα.
Απολαυσαν την ημερα ελευθερα και ξεχασαν και μερικες στιγμες απο την ζωη τους.
Ηταν ετοιμοι και οι δυο για τον κινδυνο
να δοκιμασουν κατι νεο κατι το διαφορετικο .
Αρχισαν να υπερβαινουν τα συνορα
αλλα κανεις δεν τολμησε να ρωτησει τον αλλον ,
γιατι αυτη η επαφη ηταν μαγικη.
Ηταν μια παρα πολυ ομορφη σκεψη,
μπορουσε κανεις να το διαβασει στα ματια τους.
Αισθανθηκαν ελευθεροι αρχισαν να επιπλεουν.
τωρα παλευουν και οι δυο ,
δεν ξερουν το οχι δεν ξερουν το ναι.....
ο ενας ακουει το εσωτερικο του αλλου.
Μια λανθασμενη αποφαση θα ηταν μοιραια,
ζουν το ονειρο ζουν την ελπιδα.
με την σκληρη σταση της ζωης.
21/2/08
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
BLOGERS
Οταν εκλαψε ο Νιτσε.
- Μυθιστορημα
Τα δακρυα του θεου.
- Παρα πολυ καλο
Ο επιμονος κηπουρος.
- μυθιστορημα
Πληροφορίες
Ετικέτες
Αρχειοθήκη ιστολογίου
- Απριλίου (1)
- Σεπτεμβρίου (1)
- Μαρτίου (1)
- Δεκεμβρίου (2)
- Ιουνίου (1)
- Μαΐου (1)
- Απριλίου (4)
- Φεβρουαρίου (1)
- Σεπτεμβρίου (6)
- Αυγούστου (3)
- Ιουλίου (1)
- Ιουνίου (1)
- Μαΐου (1)
- Απριλίου (1)
- Μαρτίου (1)
- Ιανουαρίου (2)
- Δεκεμβρίου (1)
- Νοεμβρίου (3)
- Οκτωβρίου (5)
- Σεπτεμβρίου (6)
- Αυγούστου (2)
- Ιουλίου (9)
- Ιουνίου (6)
- Μαΐου (7)
- Απριλίου (15)
- Μαρτίου (17)
- Φεβρουαρίου (7)
- Ιανουαρίου (5)
- Δεκεμβρίου (9)
- Νοεμβρίου (10)
- Οκτωβρίου (23)
- Σεπτεμβρίου (13)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου