28/4/24

 29 Απριλίου


Λένε ότι σήμερα ζούνε και πάλι οι ψυχές στον κόσμο των δικό μας,
είναι σαν νότες μουσικής στα αυτιά μας ή σαν δάκρυ στην άκρη των ματιών μας...Σήμερα μπορεί να τους αντικρίσεις να τους δεις και ας ειναι ταξίδι μακρινό στον ουρανό και παρακαλάς τον θεό να τους έχει καλα...Λένε πως σήμερα ζουν πατέρας μάνα ,αδερφια. παιδιά,και σύντροφοι που χάσαμε...Σήμερα ζητάνε απο εμας ένα κερί μια συγνώμη ενα ευχαριστώ για να μπορούν να κοιμηθούν ξανά....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Οταν εκλαψε ο Νιτσε.

  • Μυθιστορημα

Τα δακρυα του θεου.

  • Παρα πολυ καλο

Ο επιμονος κηπουρος.

  • μυθιστορημα

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Στον κοσμο μου, καπου μακρια, Greece
Στο ονειρο που περιμενω!