31/3/08

Αγαπω την νυχτα γιατι μου δινει ολο τον χρονο να σκεφτω.
Αγαπω το το μυστηριο που δινει το σκοταδι σε κανει να φοβασαι αλλα και παραλληλα μια ζεστη θεληση για αγαπη μεσα στον κοσμο των πεποιθησεων… που ειναι κατι που το διαχειριζεται αυτο…
Αγαπω τα τιμια βλεμματα, και τις ειλικρινεις λεξεις.
Αγαπω την μουσικη επειδη ειναι ικανη για να τραβηξει ακομη και τα νεκρα πνευματα, να αφησει τα δακρυα να τρεξουν να απελευθερωσει αγνωστα ριγη.
Αγαπω το αγνωστο που με εχει αγγιξει με γλυκυτητα και ποθο .
Δεν αγαπω την δωρεαν κακια τον εκβιασμο τις συνωμοσιες τις κολακιες δεν συμπαθω τις εξηγησεις και αυτους που τιμωρουν τα παιδια
Δεν συμπαθω τον παγωμενο ανεμο...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Οταν εκλαψε ο Νιτσε.

  • Μυθιστορημα

Τα δακρυα του θεου.

  • Παρα πολυ καλο

Ο επιμονος κηπουρος.

  • μυθιστορημα

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Στον κοσμο μου, καπου μακρια, Greece
Στο ονειρο που περιμενω!