Αγαπω την νυχτα γιατι μου δινει ολο τον χρονο να σκεφτω.
Αγαπω το το μυστηριο που δινει το σκοταδι σε κανει να φοβασαι αλλα και παραλληλα μια ζεστη θεληση για αγαπη μεσα στον κοσμο των πεποιθησεων… που ειναι κατι που το διαχειριζεται αυτο…
Αγαπω τα τιμια βλεμματα, και τις ειλικρινεις λεξεις.
Αγαπω την μουσικη επειδη ειναι ικανη για να τραβηξει ακομη και τα νεκρα πνευματα, να αφησει τα δακρυα να τρεξουν να απελευθερωσει αγνωστα ριγη.
Αγαπω το αγνωστο που με εχει αγγιξει με γλυκυτητα και ποθο .
Δεν αγαπω την δωρεαν κακια τον εκβιασμο τις συνωμοσιες τις κολακιες δεν συμπαθω τις εξηγησεις και αυτους που τιμωρουν τα παιδια
Δεν συμπαθω τον παγωμενο ανεμο...
31/3/08
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
BLOGERS
Οταν εκλαψε ο Νιτσε.
- Μυθιστορημα
Τα δακρυα του θεου.
- Παρα πολυ καλο
Ο επιμονος κηπουρος.
- μυθιστορημα
Πληροφορίες
Ετικέτες
Αρχειοθήκη ιστολογίου
- Απριλίου (1)
- Σεπτεμβρίου (1)
- Μαρτίου (1)
- Δεκεμβρίου (2)
- Ιουνίου (1)
- Μαΐου (1)
- Απριλίου (4)
- Φεβρουαρίου (1)
- Σεπτεμβρίου (6)
- Αυγούστου (3)
- Ιουλίου (1)
- Ιουνίου (1)
- Μαΐου (1)
- Απριλίου (1)
- Μαρτίου (1)
- Ιανουαρίου (2)
- Δεκεμβρίου (1)
- Νοεμβρίου (3)
- Οκτωβρίου (5)
- Σεπτεμβρίου (6)
- Αυγούστου (2)
- Ιουλίου (9)
- Ιουνίου (6)
- Μαΐου (7)
- Απριλίου (15)
- Μαρτίου (17)
- Φεβρουαρίου (7)
- Ιανουαρίου (5)
- Δεκεμβρίου (9)
- Νοεμβρίου (10)
- Οκτωβρίου (23)
- Σεπτεμβρίου (13)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου