Τα 7 αμαρτηματα

Λαγνεια .Κάνω σεξ, άρα υπάρχω, είναι το μότο του λάγνου. Η αυτοεκτίμησή του βασίζεται αποκλειστικά και μόνο στη συχνότητα των σεξουαλικών επαφών και τον αριθμό των ερωτικών συντρόφων του. Γιατί: Ο λάγνος συνήθως αναπτύσσεται μέσα σε ένα περιβάλλον ηθικοπλαστικό και πολύ αυστηρό ή, αντίθετα, σε ένα περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από χαλαρότητα ηθών. Σε λάγνο μπορεί επίσης να εξελιχθεί ένας στερημένος σεξουαλικά έφηβος ή, αντίθετα, ένας έφηβος που επιβεβαιωνόταν μόνο μέσα από τις σεξουαλικές του επιτυχίες. Συνέπειες: Προκειμένου να τροφοδοτήσει το λάγνο εγώ του, δεν θα διστάσει να φτάσει σε ακρότητες, που εγκυμονούν πολλούς κινδύνους για την υγεία του αφροδίσια, δερματικά προβλήματα, ασθένειες του παχέος εντέρου, αιμορροϊδες, προβλήματα στα γεννητικά όργανα, πόνους στη σπονδυλική στήλη κ.ά. Ο ψυχισμός του επίσης επηρεάζεται έντονα και μπορεί να παρουσιάσει κυκλοθυμία, εσωστρέφεια,ανευθυνότητα, ανικανότητα διαχείρισης των προβλημάτων της καθημερινότητας. Λύση: Στο λάγνο θα πρέπει να δοθούν ευκαιρίες και κίνητρα για δραστηριότητες από τις οποίες να αντλεί αισθησιακή απόλαυση καθώς και ευκαιρίες εκτόνωσης της ενέργειάς του, όπως είναι η έντονη γυμναστική και τα σπορ.

Λαιμαργία
Ο λαίμαργος τρώγοντας θέλει να νιώσει πληρότητα, να καταβροχθίσει και να εξουσιάσει τη ζωή του. Ο παχύσαρκος λαίμαργος είναι άτομο με χαμηλή αυτοπεποίθηση και τρώει για να καλύψει τα συναισθηματικά του κενά. Γιατί: Ο λαίμαργος πιθανόν στην παιδική του ηλικία να υπέφερε από κάθε είδους στέρηση, συναισθηματική ή υλική. Πιθανόν επίσης τα μόνα «μπράβο» που εισέπραττε από τους γονείς του να ήταν επειδή έφαγε όλο του το φαγητό. Έτσι κατέληξε να συνδέει το θαυμασμό και την αγάπη με το φαγητό. Συνέπειες: Κοινωνικά και ερωτικά δεν είναι αποδεκτός και η απόρριψη που εισπράττει τον ωθεί ακόμα περισσότερο στην παρηγοριά του φαγητού. Βέβαια, πρώτος από όλους ο ίδιος απορρίπτει τον εαυτό του. Επιπλέον, η παχυσαρκία με τη σειρά της μπορεί να προκαλέσει μια σειρά σοβαρά νοσήματα, όπως είναι η αρτηριοσκλήρυνση και οι καρδιοπάθειες. Λύση: Ο λαίμαργος πρέπει να κατανοήσει ότι το συναισθηματικό του κενό δεν καλύπτεται με το φαγητό και επομένως πρέπει να ασχοληθεί με το πραγματικό του πρόβλημα. Να ασχοληθεί με δραστηριότητες που θα του προσφέρουν, εκτός από ευχαρίστηση, και αυτοεκτίμηση. Εννοείται ότι το πρώτο που πρέπει να κάνει είναι να ακολουθήσει ένα σωστό διατροφικό πρόγραμμα.

Φθόνος
Οι ζηλόφθονοι άνθρωποι είναι υπερβολικά φιλόδοξοι, εστιάζουν την προσοχή τους στο τι κάνουν οι άλλοι και δεν ασχολούνται με το τι κάνουν οι ίδιοι. Νιώθουν παραγνωρισμένες μεγαλοφυϊες, χαρακτηρίζονται από χαμηλή αυτοεκτίμηση και σπαταλούν την ενέργειά τους στο πώς θα κάνουν κακό στους άλλους. Γιατί: Τα παιδιά των οποίων οι γονείς συνεχώς τα σύγκριναν με άλλα, προκειμένου να τα σπρώξουν σε αποδεκτές συμπεριφορές, καταλήγουν να πιστεύουν πως μόνο αν τα καταφέρουν τόσο καλά όσο και οι άλλοι, θα τα αγαπήσουν και θα τα θαυμάσουν. Μεγαλώνοντας μιμούνται τους άλλους και, όταν δεν τα καταφέρνουν, φθονούν τους πετυχημένους. Συνέπειες: Ζουν στο χάος και δημιουργούν σχέσεις μίσους και πάθους. Επιδιώκουν τη συναναστροφή με αυτούς που φθονούν και πίσω από την πλάτη τους τους κακολογούν και τους βάζουν τρικλοποδιές. Πληγώνονται από τις επιτυχίες και τις χαρές των άλλων και γενικότερα βιώνουν συνεχώς αρνητικά συναισθήματα. Αυτό όμως δεν βλάπτει μόνο την ψυχική τους υγεία, αλλά αργά ή γρήγορα έχει αντίκτυπο στη σωματική τους υγεία αλλά και στη συμπεριφορά τους. Γίνονται ευερέθιστοι και αγενείς, κλείνονται στον εαυτό τους, αντιμετωπίζουν προβλήματα με το συκώτι και τη χολή τους, έχουν συχνές ταχυκαρδίες, μειώνεται η σεξουαλική τους επιθυμία κ.ά. Λύση: Ο ζηλόφθονος χρειάζεται να χαλαρώσει, να εστιάσει μέσα του η μουσική και το κλάμα βοηθούν σημαντικά στην περίπτωσή του προκειμένου να ανακαλύψει τα δικά του θέλω, τις δικές του ανάγκες, να συνειδητοποιήσει τις ικανότητές του. Πρέπει να αντλήσει εκτίμηση για τον εαυτό του όχι μέσα από τη σύγκριση με τους άλλους, αλλά μέσα από τις προσπάθειες που καταβάλλει ο ίδιος και τους στόχους που πετυχαίνει.

Αλαζονεία
Το σύνθημα του αλαζόνα είναι: εγώ είμαι ο καλύτερος! Απαιτεί συνεχώς την αναγνώριση. Είναι υπερβολικά απαιτητικό και ανταγωνιστικό άτομο. Γιατί: Οι αλαζόνες ως παιδιά ταύτισαν την αγάπη των γονιών με το θαυμασμό που εκείνοι του εξέφραζαν: Τι όμορφο που είσαι, τι έξυπνο, τι χαριτωμένο... Έτσι αποκτούν την πεποίθηση ότι αν δεν κάνουν αξιοθαύμαστα πράγματα δεν θα τους αγαπήσει κανείς. Συνέπειες: Πάσχει από κόμπλεξ ανωτερότητας, που σχετίζεται με χαμηλή αυτοεκτίμηση, γεγονός που του προκαλεί πολύ στρες και ανασφάλεια. Αυτός ο τρόπος σκέψης και συμπεριφοράς αργά ή γρήγορα θα προκαλέσει ψυχοσωματικά συμπτώματα, όπως ημικρανίες, συχνά κρυολογήματα, προβλήματα όσφρησης, πονόλαιμους, αυχενικούς πόνους και προβλήματα στη σπονδυλική στήλη λόρδωση, καρδιοπάθειες, εγκεφαλικά επεισόδια κ.ά. Όσον αφορά τον ψυχισμό του, ο αλαζόνας βιώνει έντονο αίσθημα μοναξιάς, που μπορεί να εξελιχθεί σε κατάθλιψη, ενώ μπορεί και να αποκτήσει φοβίες. Λύση: Για να αποβάλει την αλαζονεία του πρέπει να αρχίσει να γελάει με τον εαυτό του, να αυτοσαρκάζεται. Να καταλάβει ότι η αξία του δεν μετριέται με αυτά που κάνει, αλλά με αυτό που είναι.

Απληστία
Έχω και κατέχω, άρα υπάρχω, είναι το σύνθημα του άπληστου, ο οποίος είναι και φιλάργυρος. Δεν δίνει ούτε του αγγέλου του νερό και πιστεύει ότι όσο περισσότερα έχει, τόσο περισσότερο θα τον αγαπούν και θα τον θαυμάζουν. Γιατί: Η στέρηση στην παιδική ηλικία μπορεί να οδηγήσει στην απληστία, όπως και το αντίθετο: η αλόγιστη παροχή υλικών αγαθών στο παιδί. Καθοριστικό ρόλο παίζει επίσης και η σημασία που δίνουν οι γονείς στα υλικά αγαθά. Αν το παιδί πάρει το μήνυμα ότι το ειδικό του βάρος στην κοινωνία είναι ανάλογο των υλικών αγαθών που διαθέτει, μπορεί μεγαλώνοντας να οδηγηθεί στην απληστία. Συνέπειες: Εξελίσσεται σε εργασιομανή και στυγνό εργοδότη, γεγονός που του στερεί τη δυνατότητα να δημιουργήσει βαθιές ανθρώπινες σχέσεις έτσι, το συναισθηματικό του κενό ολοένα μεγαλώνει. Ψυχοσωματικά μπορεί να εμφανίσει κατακράτηση υγρών, οιδήματα, δυσκοιλιότητα ή και πιο σοβαρές ασθένειες του πεπτικού συστήματος χολοκυστοπάθειες, πέτρες στη χολή, καρκίνο του στομάχου, καρδιοπάθειες κ.ά. Ο άπληστος δεν έχει ζωτητικότητα, καθαρή σκέψη και δεν μπορεί να βιώσει τις απλές χαρές της ζωής. Λύση: Πρέπει να καταλάβει ότι η αξία του δεν μετριέται με τη μάρκα του αυτοκινήτου του. Να καταλάβει ότι οι άλλοι δεν τον εκτιμούν γι αυτά που κατέχει, αλλά γι αυτό που είναι. Πρέπει να μάθει ότι το να δίνεις είναι, αν όχι καλύτερο, τουλάχιστον εξίσου καλό με το να παίρνεις.

Οργή
Είναι συσσωρευμένος θυμός που δεν έχει εκτονωθεί και εκφραστεί. Ο οργισμένος άνθρωπος είναι ανεξέλεγκτος και απρόβλεπτος. Νιώθει ότι οι άλλοι συνεχώς τον αδικούν, τον εκμεταλλεύονται, τον υποτιμούν και τους συμπεριφέρεται με καχυποψία και ψυχρότητα. Γιατί: Τα κακοποιημένα και καταπιεσμένα παιδιά, τα παιδιά στα οποία δεν επιτρεπόταν να εκφράζουν τις αντιρρήσεις τους ή τη δυσαρέσκειά τους και δεν έμαθαν ότι η διεκδίκηση είναι δικαίωμά τους εξελίσσονται σε οργισμένους έφηβους και ενηλίκους. Συνέπειες: Ο άνθρωπος που διακατέχεται από οργή δεν ξέρει τι θα πει ηρεμία, χαρά, ικανοποίηση. Δεν μπορεί να δημιουργήσει ουσιαστικές σχέσεις. Είναι κλειστός και κρύβει μέσα του πολλή βία, την οποία μπορεί να βγάλει ξαφνικά και για ασήμαντη αφορμή. Αργά ή γρήγορα θα εμφανίσει πολλά ψυχοσωματικά προβλήματα: φλεγμονές στην άκρη των χειλιών, ηπατικές διαταραχές, κόπωση, δυσκολία στο βάδισμα, ταχυκαρδίες, εσωτερικό τρέμουλο, πόνο στον αυχένα, τενοντίτιδες ενώ κινδυνεύει από καρδιαγγειακά νοσήματα, εγκεφαλικά επεισόδια και κρίσεις υπέρτασης. Λύση: Ο οργισμένος άνθρωπος χρειάζεται εκτόνωση και χαλάρωση. Η ενασχόληση με τη γιόγκα, το kick boxing και γενικότερα με την έντονη σωματική άσκηση βοηθάει σημαντικά. Όμως το σημαντικότερο είναι να καταλάβει ότι πρέπει να εκφράζει οτιδήποτε τον ενοχλεί τη στιγμή που τον ενοχλεί και να μην καταπίνει το θυμό, την απογοήτευση ή την πικρία του.

Τεμπελιά
Τεμπελιά ίσον απάθεια και απάθεια ίσον θάνατος. Ο τεμπέλης ουσιαστικά δεν ζει, αφού ζωή σημαίνει δράση, δημιουργία. Συνέπειες: Ο τεμπέλης δεν χαίρει της εκτίμησης και της συμπάθειας κανενός. Αλλά ούτε και ο ίδιος τρέφει κανενός είδους εκτίμηση ή αγάπη για τον εαυτό του. Κατά βάθος νιώθει εντελώς ανίκανος να επιβιώσει μόνος του και κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να πέσει από τα σύννεφα και να βιώσει την ανασφάλεια και τον πανικό, αν συναντήσει οποιαδήποτε άρνηση από τους ανθρώπους που έχει μάθει να εκμεταλλεύεται. Εξαιτίας της απόλυτης αδράνειας που τον διακατέχει, νιώθει διαρκώς κουρασμένος, δεν έχει επιθυμία για ζωή, δεν φροντίζει τον εαυτό του και κυριολεκτικά τον εγκαταλείπει. Διακατέχεται από φοβίες και είναι ευάλωτος σε κάθε είδους ιώσεις, καθώς το ανοσοποιητικό του σύστημα είναι πεσμένο. Πιθανόν επίσης να εμφανίσει σοβαρά προβλήματα της χοληδόχου κύστης. Γιατί: Συνήθως γίνονται τεμπέληδες τα παιδιά που δεν χρειάστηκε ποτέ να πασχίσουν για τίποτα. Δεν έμαθαν ότι για να πάρεις πρέπει να δώσεις, ούτε πόσο μεγάλη είναι η χαρά και η ικανοποίηση της προσφοράς. Λύση: Ο τεμπέλης πρέπει να εξαναγκαστεί να αναλάβει τις ευθύνες του. Είναι σημαντικό να του δώσουμε τα κίνητρα και τις ευκαιρίες να ανακαλύψει τα ταλέντα και τις ικανότητές του, να τον επιβραβεύουμε και γενικότερα να τον βοηθήσουμε να αντλήσει ικανοποίηση απ ό,τι κάνει. Έτσι μόνο θα μπορέσει να αρχίσει και να συνεχίσει να είναι δραστήριος και παραγωγικός.

πηγη.www.typos.com